Lordoza

Lordoza (lordosis) je povećanje prednje krivine cervikalnog ili lumbalnog dela kičme u kombinaciji sa lumbosakralnim uglom inaginjanjem karlice prema napred. Normalna vrednost lordoze u lumbalnoj regiji iznosi 15 –30 stepeni.

Javlja se u sekundarnom i kompenzatornom (konstitucionalnom) obliku. Najčešći uzroci su lumbosacralne anomalije, paraliza trbušnih mišića, gojaznost, zadnja obostrana luksacija kuka ili fleksioni deformiteti kuka. Nastaje uvek kada je potrebno pomeranje trupa prema natrag sa ciljem približavanja centru graviteta tela. Najčešći simtomi su zamor, bol u leđima i nesposobnost za veći napor.

https://korektivnagimnastika.wordpress.com/tag/lordoza/

Lordosis se leči slično kao kifoza. Vežbe koje u praksi primenjujemo su:
- istezanje m. Quadratum lumborum,
- istezanje i jačanje trbubušnih mišića gore navedenih u cilju iklinacionog ugla karlice,
- istezanje zadnje lože nadkolenice.

Hiruškim intervencijama se pribegava kada su nastale koštane deformacije. Terapija se kombinuje ortopedsko-ortotskim sredstvima sa kineziterapijom.
UZROCI NASTANKA – ETIOLOGIJA

Lordotično držanje tela nastaje postepeno i bezbolno. Osnovni uzrok nastanka je nepoznat. Ostali uzroci nastanka lordotičnog držanja tela su loše držanje tela, poremećaji mišićnog balansa pelvitrohanterične muskulature, mišićna slabost, smanjen tonus pojedinih mišića i mišićnih grupa, gojaznost, rahitis.
Na nastanak lordotičnog držanja tela svakako utiču i neadekvatne radne površine, krevet, jastuk…
OSNOVNE KARAKTERISTIKE LORDOTIČNOG DRŽANJA TELA

Procena se vrši iz ležernog stojećeg stava: 

-povećana vratna lordoza – glava zabačena napred u odnosu na vertikalu
-povećana lumbalna lordoza – glava zabačena nazad u odnosu na vertikalu
 -grudni koš je ravan ili ispupčen
-zadnjica je isturena pozadi (lumbalna fiziološka krivina je izražena, veća od 5 cm)
-stomak je mek, karlica pomerena napred i na dole (fleksija)
-zglob kolena je maksimalno opružen (hiperekstenzija)
-telo je nestabilno zbog pomeranja težišne linije napred, ispred skočnih zglobova
-obe natkolenice se rotiraju spolja, čime se povećava stabilnost tela



VRSTE LORDOZE

U odnosu na poreklo, lordoze se dele na:

1. kongenitalne (nastale tokom rođenja) i

2. stečene (uzrokovane bolestima i traumama…)

LORDOTIČNO držanje tela može da bude:

1. FUNKCIONALNO, kao posledica lošeg držanja tela

2. STRUKTURALNO (prave lordoze), kod kojih je došlo do promene u samoj strukturi kičmenih pršljenova

Funkcionalne i strukturalne lordoze se istovetno terapijski tretiraju. Funkcionalne lordoze su korektibilne bez ostatka, ukoliko se sa lečenjem započne na vreme.
Nelečena funkcionalna lordoza prerasta u strukturalnu, pravu lordozu, kod koje lečenje traje dugo sa već formiranim ostatkom.
Cilj lečenja je da se zaustavi progresija zakrivljenosti kičme i spreči dalja deformacija.
Jedino pravo sistemsko rešenje u lečenju lordotičnog držanja tela su medicinske vežbe – kineziterapija.
Prvi deo kineziterapijskog plana obuhvata istezanje skraćene muskulature.
Drugi deo kineziterapijskog plana obuhvata jačanje oslabljene muskulature.